Από τα παιδικά μας χρόνια μαθαίνουμε για το πολιτισμένο νοήμον ανθρώπινο είδος μας. Μια αυτοεκτίμηση του τι ακριβώς είμαστε και που ακριβώς πηγαίνουμε. Διαβάζοντας στα βιβλία την ιστορική πορεία του ξεχωριστού είδους μας, μαθαίνουμε για το μοναδικό εγκέφαλό μας - ανώτερο των άλλων ειδών - που έφερε τη σημερινή πολιτισμική και τεχνολογική εξέλιξη, μέσα από μία δύσκολη και μακρά πορεία...Σήμερα, ο πολιτισμός, στηριγμένος στο μοντέλο της παγκοσμιοποίησης αποτελείται από οργανωμένες αστικές κοινωνίες με ηθικούς και δημοκρατικούς κανόνες, που καθιέρωσαν «δικαίωμα για όλους» τη μόρφωση, την ισότητα, την εργασία, τη φαρμακευτική περίθαλψη, την επιστήμη, την τεχνολογία, γενικά τον πολιτισμένος τρόπος ζωής. Μία πολιτισμική εξέλιξη που σε συνάρτηση με την τεχνολογική ανάπτυξη, μας οδήγησε μέχρι και το διάστημα. Κάτι που μας έβαλε το μικρόβιο να αναρωτηθούμε αν είμαστε τα μόνα πολιτισμένα νοήμον όντα στο γαλαξία μας...
Όμως, όπως είπα και στην αρχή αυτό είναι μία αυτοεκτίμηση, και μάλιστα μία αυτοεκτίμηση που θέλουμε να προβάλουμε εμείς για το είδος μας, ξεχνώντας τι συμβαίνει πραγματικά γύρο μας. Δηλαδή, το πόσο πρωτόγονοι παραμένουμε τελικά!
Εμείς οι λαοί του βορείου ημισφαιρίου, εθισμένοι στο «πολιτισμένο» μοντέλο διαβίωσης και στον υπερκαταναλωτισμό, εύκολα ξεχνάμε ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός οδήγησε σε πολιτισμικές συγκρούσεις, στην ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής και ευθύνεται για την περιβαλλοντική καταστροφή και την ρύπανση, καθώς και για τον αφανισμό εκατοντάδων οργανισμών, φαινόμενο που μπορεί να χειροτερεύσει περαιτέρω εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εκτός αυτών, ξεχνάμε με την ίδια ευκολία ότι ευθυνόμαστε και για την καταδυνάστευση του ίδιου μας, του είδους! Ακόμα και σήμερα, οι πόλεμοι, η φτώχεια και τα δικτατορικά καθεστώτα αυξάνουν τη δουλεία ή τους αριθμούς των μετακινούμενων ανθρώπων σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.
Σύμφωνα με στοιχεία της UNESCO, 60 εκατομμύρια άνθρωποι μετακινούνται σε διάφορα σημεία του πλανήτη και ζουν μία μορφή σύγχρονης σκλαβιάς από κυκλώματα και εταιρίες που τους στοιβάζουν (στη κυριολεξία) σε ανθυγιεινούς χώρους, χωρίς στοιχειώδεις ανέσεις, απομονωμένους εξαιτίας της γλώσσας και των διαφορετικών παραδόσεων, χωρίς επικοινωνία με τις οικογένειες τους.
Με τη ζήτηση της παραγωγής να αυξάνεται κατακόρυφα την περίοδο των Μεγάλων Εορτών στις «αναπτυγμένες χώρες» αυτού του κόσμου, οι εργαζόμενοι των εργοστασίων παραγωγής παιχνιδιών βρίσκονται ατελείωτες ώρες μέσα στα εργοστάσια. Το 2010, η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Εθνική Επιτροπή Εργασίας», δημοσίευσε φωτογραφίες εργαζομένων να κοιμούνται στα πατώματα, δίπλα σε ποντίκια υπολογιστών και κάμερες, μιας αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας ηλεκτρονικών υπολογιστών στη Κίνα. Και να ήταν μόνο τα εργοστάσια.
Εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν απάνθρωπη εκμετάλλευση σε οικοδομικά έργα, δίκτυα ανακύκλωσης και ορυχεία.
Το θλιβερό αυτό κατάλογο έρχονται να συμπληρώσουν τα εκατομμύρια παιδιά-θύματα που απαγάγονται και προωθούνται στις λεγόμενες «αναπτυγμένες χώρες» είτε για να χρησιμοποιηθούν σαν δουλοπάροικοι, είτε για εμπορία οργάνων, πειραματόζωα ή πορνεία.
Πάνω από 246 εκατομμύρια παιδιά (ηλικίας 5 έως 17 ετών) στον κόσμο εργάζονται. Πάμπτωχες οικογένειες χωρικών σε χώρες της Ασίας, που αδυνατούν να θρέψουν τα παιδιά τους, μη αντέχοντας να τα βλέπουν να πεθαίνουν απ'τη πείνα τα στέλνουν μόνιμα να υπηρετούν μεγάλους γαιοκτήμονες ή να εργάζονται σε εργοστάσια παραγωγής παιχνιδιών, να ζουν και να μεγαλώνουν κλεισμένα μέσα σε αυτά. Επίσης, είναι εκατοντάδες χιλιάδες και τα μικρά παιδιά που πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, από εύπορους πολίτες των λεγόμενων «αναπτυγμένων χωρών», τόσο στις χώρες του τρίτου κόσμου όπου κατοικούν, όσο και σε άλλες χώρες, όπου προωθούνται παράνομα γι' αυτό το σκοπό.
Μόνο στην Ευρώπη εργάζονται παράνομα από 200 έως 500 χιλιάδες ανήλικες ιερόδουλες που συνήθως μετά από μερικά χρόνια πεθαίνουν από ανίατες ασθένειες ή ελλειπή φαρμακευτική περίθαλψη.
Εκτιμάται ότι η εμπορία παιδιών είναι μια «επιχείρηση» με ετήσιο τζίρο ένα δισεκατομμύριο δολάρια και ότι τα θύματα φτάνουν το 1,2 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο.
Στη μαύρη λίστα της εξαναγκαστικής παράνομης εργασίας και το δουλεμπόριο ενηλίκων και ανηλίκων, βρίσκονται -εν έτη 2013- χώρες όπως η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Γουατεμάλα, το Μεξικό, το Περού, η Βολιβία, η Κολομβία, το Εκουαδόρ, η Ονδούρα, η Νικαράγουα, ο Παναμάς, αλλά και χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, οι Η.Π.Α, η Γερμανία και η Ελλάδα.
Στη Μεγάλη Βρετανία η εργασία επιτρέπεται από την ηλικία των 13 ετών, ενώ στο Νότιο Λονδίνο σε εργατικές λαϊκές συνοικίες το 40% των παιδιών εργάζονται. Σύμφωνα με την έρευνα του συνδικάτου G.M.B. τα κέρδη της εργοδοσίας από τη χρησιμοποίηση νέων σχολικής ηλικίας ανέρχονται σε 600 εκατομμύρια λίρες.
Στις Η.Π.Α. στην αγροτική οικονομία, μόνο στην πολιτεία της Καλιφόρνια, απασχολούνται μισό εκατομμύριο παιδιά και 15 εκατομμύρια ενήλικες από την Κεντρική Αμερική.
Στις φυτείες, στα σύνορα με το Μεξικό, η αμοιβή των ανθρώπων αυτών κυμαίνεται στα 2 δολάρια για 12ωρη «εργασία». Αν και η γερμανική νομοθεσία απαγορεύει την παιδική εργασία, 600.000 παιδιά εργάζονται στη Γερμανία από τα οποία - σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας - 300.000 παιδιά είναι τουρκικής υπηκοότητας.
Στην Ελλάδα, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, 4.316 ανήλικα Ελληνόπουλα ηλικίας 13-14 ετών εργάζονται σε ολόκληρη τη χώρα. Τα περισσότερα δεν απολαμβάνουν τα εργασιακά τους δικαιώματα και πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης κυρίως σε θέματα ωραρίου, συνθηκών εργασίας και ασφάλισης. Βέβαια στη χώρα μας την χειρότερη εκμετάλλευση, έχουν οι ενήλικοι οικονομικοί μετανάστες που εργάζονται παράνομα κάτω από τον έλεγχο διεφθαρμένων κυκλωμάτων που δραστηριοποιούνται υπό την προστασία ή την ανοχή της πολιτείας και των αρχών αυτού του τόπου.
Η απάνθρωπη αυτή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, έχει οδηγήσει τα τελευταία 50 χρόνια, δισεκατομμύρια ανθρώπους στον άδικο θάνατο και πολλούς περισσότερους σε ένα οργανωμένο παγκόσμιο σχέδιο εξαθλίωσης με αφετηρία την ελλειπή μόρφωση, την προβληματική διανομή φαρμακευτικής περίθαλψης και τον εσκεμμένο υποσιτισμό (φαγητό ή νερό), με σκοπό τον έλεγχο ολόκληρων λαών και κεντρικό στόχο τα κέρδη από το δουλεμπόριο ή την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου στο υπέδαφος των κρατών τους (πετρέλαια, διαμάντια, χρυσό, φυσικό αέριο κτλ.).
Βέβαια, ένα μερίδιο ευθύνης αυτής της κατάστασης έχουμε και εμείς οι ίδιοι. Όχι μόνο αγοράζοντας από το οργανωμένο παρεμπόριο ή την ανασφάλιστη μίσθωση μεταναστών στις επιχειρήσεις μας, αλλά και με την αδιαφορία μας για αυτή τη κατάσταση. Οι εικόνες που προβάλλουν, συχνά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για το ξερίζωμα αυτών των ανθρώπων από τα σπίτια τους, την διαβίωση τους και την εκμετάλλευση τους, στη πλειοψηφία μας αφήνουν παγερά αδιάφορους ή μας θλίβουν για μερικά δευτερόλεπτα. Καταντά αστείο δε, όταν μας ενδιαφέρει περισσότερο «η Ώρα της Γης» που κλείνουμε τα φώτα για μία ώρα, από το να οργανώσουμε μία αντίστοιχη μέρα ως «Μέρα του Δούλου» για να μας θυμίζει ότι το παιχνιδάκι που αγοράσαμε στο δρόμο, πουλάει ένας εξαθλιωμένος υποσιτισμένος μετανάστης ελεγχόμενος από κάποιο τοπικό κύκλωμα και φτιάχνει ένα παιδάκι που ζει φυλακισμένο σε κάποιο εργοστάσιο της Κίνας.
Τελικά, αν ταξιδέψουμε ανά τον κόσμο, παντού θα δούμε παιδιά να εργάζονται, παράνομους μικροπωλητές στους δρόμους, ζητιάνους στα φανάρια, υπηρέτες στα σπίτια, εργάτες σε ορυχεία, οικονομικούς μετανάστες στα χωράφια, ρακοσυλλέκτες, άνεργους, υποσιτισμένους ανθρώπους που παλεύουν για την επιβίωση τους σε τριτοκοσμικές χώρες, αφεντικά να πλουτίζουν εις βάρος αυτών...
Οπότε μην ξανακούσω για λεγόμενες «αναπτυγμένες χώρες» ή πολιτισμένα νοήμον όντα στο είδος μας. Επίσης, μην ξανακούσω ότι, ακόμα κι αν έχει υπάρξει επαφή με επισκέπτες από το διάστημα, οι εξωγήινες οντότητες αποφάσισαν να συνεργάζονται στη περιοχή 51 με τους Αμερικάνους, που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση ή τη καταστροφή του πλανήτη! Αν οι τύποι πολιτισμών της κλίμακας Καρντάσεφ (μίας κλίμακας που ασπάζονται οι μεγαλύτεροι και σοφότεροι επιστήμονες της εποχής μας) είναι μία εφικτή αλήθεια...τότε κανένας νοήμον πολιτισμός που μπορεί να ταξιδέψει εκατομμύρια έτη φωτός δεν θα επικοινωνούσε, τουλάχιστον τα τελευταία 150 χρόνια, με κανένα κράτος ή οργάνωση του απάνθρωπου είδους μας!
(Έρευνα: Harris Koutsiaftis)
