Όλο και πιο πολύ απασχολεί τη διεθνή κοινότητα ο κίνδυνος μιας σύγκρουσης με τη Γη ενός μεγάλου αστεροειδή ο οποίος θα μπορούσε να αφανίσει κάθε ίχνος ζωής στον πλανήτη μας.
Εκατοντάδες ουράνια σώματα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από το νέφος του Όορτ (σε απόσταση 1 έτους φωτός από τον Ήλιο) εισβάλλουν στο ηλιακό μας σύστημα για να διαγράψουν την τροχιά τους και να απομακρυνθούν από αυτό.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι οι οποίοι δεν φεύγουν από αυτό καθώς συγκρούονται με πλανήτες ή συντρίβονται –εξαϋλώνονται για την ακρίβεια- στην «επιφάνεια» του Ήλιου . Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση ήταν και ο κομήτης Shoemaker–Levy 9 ο οποίος έπεσε στην επιφάνεια του πλανήτη Δία στον Ιούλιο του 1994. Ο κομήτης διαπιστώθηκε πως ήταν διαμέτρου 2 χλμ. και εάν αυτός υποθετικά αντί στον Δία έπεφτε στη Γη τα αποτελέσματα θα ήταν καταστροφικά.
Το ερώτημα βέβαια που πλανάται είναι κατά πόσο η Γη κινδυνεύει από ένα τέτοιο ή παρόμοιο αστεροειδή και ποιες τελικά είναι οι πιθανότητες για ένα τέτοιο απευκταίο γεγονός;
Στις 2 Αυγούστου η NASA δημοσιοποίησε ένα χάρτη στον οποίο απεικονίζονταν οι «ενδεχομένως επικίνδυνοι αστεροειδής» των οποίων η τροχιά είναι πολύ κοντά με αυτή της Γης.
Στον χάρτη απεικονίζονταν 1400 τέτοιοι αστεροειδείς κανένας όμως εκ των οποίων δεν διαπιστώθηκε ότι θα έπεφτε στη Γη για τα επόμενα 100 χρόνια τουλάχιστον.
«Υπάρχουν αστεροειδείς οι οποίοι αποκαλούνται ενδεχομένως επικίνδυνοι PHA (Potentially Hazardous Asteroids) επειδή το μέγεθός τους φτάνει μέχρι και τα 140 μέτρα σε διάμετρο και επειδή η τροχιά τους τ φέρνει κοντά στον πλανήτη μας (κοντά με βάσει τα αστρονομικά δεδομένα) κάπου μέσα σε ένα υποθετικό κύκλο διαμέτρου 7,5 εκατ. χλμ.», αναφέρουν επιστήμονες της NASA που εργάζονται στο JPL οι οποίοι όμως σπεύδουν να παρατηρήσουν ότι "η κατηγοριοποίησή τους ως PHA δε σημαίνει πως ένα τέτοιο σώμα θα συγκρουστεί με τη Γη. Κανένας από τους 1400 αστεροειδείς τύπου PHA δεν είναι απειλή για τα επόμενα 100 χρόνια"λένε.
Είναι όμως έτσι;
Πόσο ασφαλείς μπορεί να είναι οι προβλέψεις στις τροχιές των σωμάτων αυτών των επιστημόνων και πόσο σίγουροι είναι ότι έστω και αυτοί οι 1400 αστεροειδείς δεν πρόκειται να μεταβάλλουν –από εξωγενείς αιτίες- την τροχιά τους στο μέλλον; Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό: Κάθε ημέρα εντοπίζονται νέοι κομήτες οι οποίοι είτε υπήρχαν στην πλανητική «γειτονιά» μας και δεν είχαν εντοπιστεί είτε είναι νεοεισερχόμενοι επισκέπτες και εν δυνάμει εισβολείς.
Η απάντηση εδώ είναι απλή: Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος.
Επιστήμονες από την Ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA (Japanese Aerospace Exploration Agency) ανέφεραν ότι η NASA έκανε λάθος στον υπολογισμό της τροχιάς ενός από αυτά τα σώματα του 2013 TV135 όταν ανέφερε ότι δεν πρόκειται να κτυπήσει τη Γη.
Ο επικεφαλής της υπηρεσίας Yoheshu Kaiwi δήλωσε σχετικά ότι οι επιστήμονες στον υπολογισμό της τροχιάς του TV135 δεν συνυπολόγισαν την παράμετρο της «βαρυντικής ταλάντευσης» της Γης. "Όταν την υπολογίσαμε", είπε ο Ιάπωνας επιστήμονας "καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο αστεροειδής βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη". Βέβαια αυτό θα συμβεί, εάν συμβεί το 2032 αλλά καταρρίπτεται έτσι η θεωρεία των 100 ήσυχων από αστρονομικής άποψης επόμενων ετών που υπόσχεται η NASA.
Μάλιστα ο Dr. Kaiwi εξήγησε πως μπορεί να έγινε το λάθος: «Οι επιστήμονες της NASA δουλεύουν με συνεχώς μειούμενους προϋπολογισμούς και η υπηρεσία δεν κατανέμει τα απαραίτητα κονδύλια για την δημιουργία και εφαρμογή ολοκληρωμένων υπολογιστικών μοντέλων. Η ιαπωνική αντίστοιχη υπηρεσία η JAXA τυγχάνει μεγαλύτερης προσοχής από το κράτος λαμβάνοντας τα χρήματα που απαιτούνται για την δημιουργία ακριβέστερων μοντέλων πρόβλεψης τροχιάς».
Δεν είναι βέβαια μόνο η NASA που «σκανάρει» τους ουρανούς για να διαπιστώσει κατά πόσο κινδυνεύω η Γη, αλλά η παρατήρηση του Ιάπωνα επιστήμονα βάζει σε σκέψεις πολλούς: «Τι και αν η αμερικανική υπηρεσία κάνει ένα λάθος; Ένα λάθος στο θεωρητικό μοντέλο μπορεί να μην είναι πρόβλημα αλλά στην περίπτωση ενός αστεροειδή μπορεί να είναι μοιραίο» δηλώνει ο πρώην αστρονόμος της NASA David Gould.
Αυτά με τους γνωστούς αστεροειδείς. Εάν όμως στο όλο θέμα προσθέσει κάποιος και το γεγονός ότι η μέγιστη διάρκεια ανακάλυψης ενός αστεροειδή δεν υπερβαίνει τους 6 μήνες καθώς συνεχώς νέοι PHA προστίθενται στη σχετική λίστα τότε είναι πραγματικά δύσκολο να εξαχθούν συμπεράσματα τα οποία θα μας εφησυχάσουν για να ασχοληθούμε με τα προβλήματα επί της Γης.
Η NASA στήνει κάμερες
Και μέσα σε αυτό το κλίμα η NASA αποφάσισε τις κάμερές της στο νυκτερινό ουρανό για την παρατήρηση μετεωριτών. Προς το παρόν το δίκτυο αποτελείται από 12 κάμερες σε διάφορα μέρη των ΗΠΑ ενώ σκοπεύει να προσθέσει ακόμη τρείς
